- usmolić
- usm|olić
\usmolićól/\usmolićol, \usmolićolony сов. измазать, вымазать, запачкать (чём-л. чёрным)+
uczernic
* * *usmól / usmol, usmolony сов.изма́зать, вы́мазать, запа́чкать (чем-л. чёрным)Syn:uczernic
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
usmolić
Смотреть что такое "usmolić" в других словарях:
usmolić — dk VIa, usmolićlę, usmolićlisz, usmol a. usmól, usmolićlił, usmolićlony pot. «ubrudzić, umazać czymś, zwłaszcza sadzą, węglem» Usmolony kominiarz, palacz. usmolić się strona zwrotna czas. usmolić … Słownik języka polskiego
usmolić (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}smolić (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
smolić się – usmolić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} brudzić się czymś czarnym, np. sadzą, smarem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Usmolić się przy remoncie silnika. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
osmolić — dk VIa, osmolićlę, osmolićlisz, osmol, osmolićlił, osmolićony «pobrudzić, umazać czymś czarnym; usmolić» Osmolone garnki. Osmolony pogrzebacz. osmolić się strona zwrotna czas. osmolić Kot osmolił się w kominie … Słownik języka polskiego
ubrudzić — dk VIa, ubrudzićdzę, ubrudzićdzisz, ubrudź, ubrudzićdził, ubrudzićdzony «uczynić brudnym; zanieczyścić, powalać, usmolić, poplamić» Pomięty i ubrudzony papier. Ubrudzone ziemią ręce. Ubrudziła sobie twarz wapnem. ubrudzić się 1. strona zwrotna… … Słownik języka polskiego
umorusać — dk I, umorusaćam, umorusaćasz, umorusaćają, umorusaćaj, umorusaćał, umorusaćany «pobrudzić, powalać, usmolić (zwykle twarz)» Umorusali twarze węglem. Umorusane dzieci. umorusać się strona zwrotna czas. umorusać Dzieci umorusały się sadzą … Słownik języka polskiego
osmolić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, osmolićlę, osmolićli, osmól || osmol, osmolićlony {{/stl 8}}{{stl 7}} pomazać, ubrudzić czymś czarnym; pobrudzić, usmolić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Osmolone szkło lampy. Osmolony garnek. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
smolić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, smolićlę, smolićli, smól || smol, smolićlony {{/stl 8}}– usmolić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} brudzić coś sadzą, pyłem, smarem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Usmolił sobie twarz przy noszeniu węgla.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
umorusać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, umorusaćam, umorusaća, umorusaćają, umorusaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} pobrudzić, powalać coś, zwykle jakąś ciemną, czarną substancją; usmolić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Umorusać ręce, twarz, szyję. Umorusać coś węglem,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
umorusać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} pobrudzić się, powalać się, zwykle jakąś ciemną, czarną substancją; usmolić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozpalając w piecu, umorusał się węglem. Pomalował drzwi, a umorusał się przy tym, co niemiara. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
